دانشنامه اصطلاحات عکاسی:

بادی دوربین(Camera Body)

بدنه دوربین ها از ماده که ساخته شده باشند یک چیز در همه آنها مشترک است. یک محفظه تاریک است که از ورود نورهای کنترل نشده جلوگیری می کند.

بدنه دوربین عکاسی همان اتاق تاریک است.

بدنه دوربین قسمت های مختلف را به هم وصل می‌کند و امکان ثبت تصویر را فراهم می کند.

جنس بدنه دوربین های عکاسی انواع مختلفی دارد، از مقوا گرفته تا تیتانیم.

شاتر:

شاتر وظیفه کنترل مدت زمان ورود نور به دوربین را به عهده دارد.

انواع شاتر:

1. شاتر کانونی یا پرده‌ای(Focal-plane shutter)
2. شاتر مرکزی یا تیغه‌ای(Leaf shutter)
3. شاتر الکترونیکی

شاتر کانونی

سرعت شاتر:

سرعت شاتر به مدت زمانی گفته می‌شود که شاتر اجازه ورود نور را به داخل دوربین می‌دهد.

سرعت شاتر را با واحد ثانیه اندازه گیری‌ می کنند.

سنسور:

حسگر یا سنسور (Sensor) بخشی از دوربین است که نور را به صورت علائم الکترونیکی به پردازشگر دوربین انتقال می‌دهد.

نوری که توسط حسگر (سنسور) دریافت می شود در نهایت پردازش گردیده و به صورت یک فایل تصویری در حافظه دوربین ذخیره می شود.

کیفیت تصویر به اندازه سنسور و تعداد پیکسل های موجود در آن بستگی دارد.

انواع سنسور:

1. سنسورهای CCD اولین سنسور هایی بودند که در دوربین های عکاسی دیجیتال بکار رفتند. کلمه CCD مخفف (Charged Coupled Device) یا ابزار شارژ به هم پیوسته می‌باشد.
2. سنسور CMOS در ایجاد تصاویر دیجیتال کیفیت کمتری نسبت به CCD تولید می کنند ولی تولید آنها راحت تر است ، نیاز به انرژی الکتریکی کمتری دارند و در عکاسی با سرعت های بالاتر بهتر عمل می کنند. پاسخدهی این سنسور در وضعیت های نوری مختلف بهتر از نوع CCD می باشد.
3. سنسور Foveon X3 عموما در دوربین های کامپکت و DSLR کمپانی سیگما (Sigma) بکار می رود. این نوع سنسورهای جدید بر اساس تکنولوژی CMOS تولید شده اند.
4. سنسور Live MOS در دوربین های پاناسونیک (Panasonic)، المپوس (Olympus) و لایکا (Leica) بکار می رود و عملا از سال 2006 میلادی مورد استفاده قرار گرفت. این نوع سنسور به صورت معمول در سایز Four Thirds (4/3”) مورد استفاده قرار می گیرد. سازندگان آن مدعی هستند که با کیفیت تصویری CCD و با مصرف انرژی مشابه با CMOS کار می کنند.

ایزو،ISO : (International Standards Organization)

 عکاسی آنالوگ که به وسیله نگاتیو انجام می‌شد ایزو (یا ASA) نشان دهنده میزان حساسیت فیلم یا همان نگاتیو به نور بود.

ایزو با استفاده از اعداد اندازه گیری می شد (احتمالا این اعداد را بر روی فیلم های نگاتیو دیده باشید،  100 ، 200 ، 400 ، 800 و غیره).

هرچه این عدد کمتر باشد، حساسیت فیلم کمتر می شود و گرین های (دانه بندی فیلم های نگاتیوی) عکس هایی که می‌گیرید ریزتر و کمتر شده و در نتیجه عکس شما کیفیت و وضوح بهتری خواهد داشت.

در عکاسی دیجیتال، ایزو حساسیت سنسور را به نور اندازه گیری می کند.

هرچه عدد ISO کوچکتر باشد حساسیت سنسور به نور کمتر است و جزئیات بیشتری در عکس ثبت می‌شود.

هرچه عدد ISO بزرگتر باشد حساسیت سنسور به نور بیشتر است ولی جزئیات کمتری ثبت می‌شود.

لنز:

لنز استوانه‌ای حاوی مجموعه‌ای از عدسی‌ها است که نور را از خود عبور داده و به درون دوربین هدایت می‌کند و باعث می‌شود که تصویر به صورت واضح بر روی فیلم عکاسی یا سنسور تشکیل شود.

کیفیت عکس، بیش‌تر به لنز بستگی دارد تا دوربین.

قدرت و کیفیت لنزها به عوامل گوناگونی بستگی دارد که مهم‌ترین آن‌ها فاصله کانونی و عدد دیافراگم است.

دیافراگم: (diaphragm)

به تیغه‌هایی گفته می‌شود که درون لنز قرار گرفته‌اند و با گشاد و تنگ شدن، میزان عبور نور را از روزنه میانی آن‌ها که به آن اپرچر گفته می‌شود، کنترل می‌کنند.

دیافراگم‌ها مانند عنبیه و اپرچر همچون مردمک چشم کوچک و بزرگ یا تنگ و گشاد می‌شوند و با این عمل نور کمتر یا بیشتری به درون دوربین راه می‌یابد.

میزان باز بودن اپرچر توسط عددهایی تعریف می‌شود که از تقسیم فاصله کانونی بر قطر مؤثر لنز به دست می‌آید و با حرف f در کنار یک عدد نوشته می‌شود.

هر چه عدد اپرچر (دیافراگم) یا همان ضریب f کوچک‌تر شود : روزنه بزرگ‌تر، ورود نور بیش‌تر و عمق میدان کمتر می‌شود.

هر چه عدد اپرچر (دیافراگم) یا همان ضریب f بزرگ‌تر شود: روزنه کوچک‌تر، ورود نور کم‌تر و عمق میدان بیش‌تر خواهد بود.

فاصله کانونی:

به فاصلهٔ مرکز اپتیکی لنز و مرکز کانونی آن گفته می‌شود. این فاصله معمولاً برابر با فاصله مرکز اپتیکی و سنسور است و تغییر فاصله کانونی باعث افزایش یا کاهش بزرگنمایی می‌شود.

در شرایط یکسان عکسی که با فاصله کانونی کمتر گرفته شده باشد، کیفیت بهتری دارد.

هر چه فاصله کانونی عدسی بیشتر شود زاویه دید محدود تر خواهد شد.

فاصله میان لنز تا نقطهٔ کانونی فاصله کانونی می‌گویند نقطهٔ کانونی یعنی جایی‌که که شعاع‌های نوری که از لنز گذشته و به طرف محور مرکزی شکسته می‌شوند، جمع می‌شوند.

عمق میدان:

یک دوربین تنها می تواند لنز خود را بر روی یک نقطه تک فوکوس کند، اما ناحیه ای وجود خواهد داشت که در جلو و پشت این نقطه فوکوس امتداد می یابد که هنوز هم واضح به نظر می رسد.

این منطقه تحت عنوان عمق میدان (depth of field یا DoF) شناخته شده است.

این فاصله ثابت نیست، اندازه آن تغییر می کند و می تواند به عنوان «کم عمق» (که در آن تنها یک منطقه باریک واضح به نظر می رسد)

یا «عمیق» (که در آن مقدار بیشتری از تصویر واضح به نظر می رسد) توصیف شود.

یکی از عوامل جلوه‌سازی و ایجاد انفراد سوژه در کادر مورد عکاسی، عمق میدان وضوح است. این عمل گاه با افزایش و گاه با کاهش عمق میدان بدست می‌آید.

کنترل عمق میدان وضوح در عکاسی به عوامل زیر بستگی دارد:

1. فاصله سوژه تا دوربین عکاسی.
2. دیافراگم.
3. فاصله کانونی لنز.
4. قانون شایم فلوک.
    

فوکوس:

در عکسی که شما می‌گیرید، یک صفحه‌ی فوکوس (Focus Plane) وجود دارد. این بخش از عکس تا جای ممکن واضح است.

فوکوس در دوربین به دو روش انجام می‌شود:

1. فوکوس دستی
2. فوکوس اتوماتیک

فوکوس خودکار سیستمی است که لنز دوربین عکاسی را برای ایجاد تصویری دقیق بر روی گیرنده تصویر تنظیم می‌کند.

انواع فوکوس خودکار :

1. فعال 
2. غیرفعال.

در بیشتر دوربین‌ها با استفاده از کنتراست و در برخی دوربین‌ها از فروسرخ برای فوکوس خودکار استفاده می‌شود.

منبع:https://photoiraniyan.ir

دوربین عکاسی: پاسخ به چند پرسش مخاطبین!!

1-دوربینSLR یا DSLR چگونه کار می‌کند؟

تغییرات دوربین عکاسی از گذشته تا به امروز بسیار زیاد بوده از جعبه سیاهی که برای دیدن کسوف توسط ابن هیثم استفاده شد تا کشف ماده ثبوت توسط سرجان هرشل و ثبت اولین عکس در سال ۱۸۲۲ توسط نییپس. 

چرا باید ساختار دوربین را بدانیم؟

دانستن ساختمان و نحوه کارکرد اجزاء دوربین باعث درک تنظیمات دوربین می‌شود و از پیش نیازهای آموزش عکاسی است.

قسمت‌های اصلی یک دوربین عکاسی:

• بدنه (body)
• لنز (lens)

بدنه قسمت‌های مختلف دوربین را به هم متصل می‌کند و محل قرارگیری عنصر ثبت تصویر است.(فیلم یا سنسور)

لنز وسیله تشکیل تصویر به صورت واضح بر روی عنصر ثبت تصویر است.

ﺍﺻﻄﻼﺡ Single Lens Reflex) SLR) ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﺗﮏ ﻟﻨﺰ ﺑﺎﺯﺗﺎﺑﯽ ﺍﺳﺖ.DSLRهم نمونه دیجیتال دوربین تک لنز بازتابی است.

در دوربین‌های دیگر معمولا آنچه که عکاس در منظریاب می‌بیند با آنچه بر روی فیلم ثبت می‌شود کمی اختلاف دارد و علت آن استفاده از دو لنز در ساختمان دوربین عکاسی می‌باشد یکی برای منظریاب و دیگری برای تشکیل تصویر بر روی عنصر ثبت تصویر.

در دوربین‌های SLR با استفاده از یک آینه با زاویه 45 درجه قبل از عنصر ثبت تصویر و یک منشور، همان تصویری که ثبت می‌شود از منظریاب دیده می‌شود و اختلاف به حداقل کاهش پیدا می‌کند. 

در اینجا باید به نسل جدیدتر دوربین‌ عکاسی دیجیتال هم اشاره کنم  آن هم دوربین‌های بدون آینه هستند!

با توسعه مانیتورهای دیجیتال از آن‌ها به عنوان منظریاب استفاده شد و  این کار آینه را از دوربین عکاسی حذف کرد که خود باعث سبک و باریک شدن دوربین‌های عکاسی شد.

دوربین DSLR 

دوربین بدون آینه دارای بدنه باریک و سبک 

2-لنز چگونه کار می‌کند؟

لنز مجموعه‌ای از عدسی‌های مختلف به همراه قسمت‌های دیگری مانند دیافراگم است که تشکیل تصویر بر روی عنصر ثبت تصویر(فیلم یا سنسور) را به عهده دارد. 

لنزهای مختلفی وجود دارد که هر کدام ویژگی مشخصی را در اختیار شما قرار می دهند. بخشی از خلاقیت یک عکاس انتخاب لنز مناسب برای هدفش و مشاهده جهان با چشمانش به شکلی که می‌خواهد است. 

لنز نرمال: فاصله کانونی ثابت دارد (۵۰، ۸۵ یا ۱۰۰ میلیمتر) و از لحاظ پرسپکتیو همانند دید چشم انسان است.

لنز عریض: لنز زاویه باز (Wide angle lens) در مقایسه با یک لنز استاندارد فاصله کانونی کمتری دارد (۱۰ تا ۴۲ میلیمتر).

لنز چشم ماهی: لنز چشم ماهی لنزی خاص با زاویه فوق عریض است که با تغییر دادن خطوط صاف به منحنی‌ عکس هایی فوق عریض به شما می‌دهد. محدوده‌ی فاصله کانونی (۷ تا ۱۶ میلیمتر)

لنز تله فوتو: این لنز زاویه دید باریکی به شما می دهند. چنین لنزهایی شما را قادر خواهند ساخت که از یک فاصله دور سوژه خود را شکار کنید.(۱۰۰ تا ۸۰۰ میلیمتری)

لنز ماکرو: لنزهای ماکرو (Macro lenses) برای عکاسی کلوز آپ«خیلی نزدیک» یا ماکرو استفاده می شوند. (۵۰ تا ۲۰۰ میلیمتر)

لنز زوم: فاصله کانونی متغیری دارند برخی از این لنزها می‌تواند از یک لنز زاویه عریض تا یک لنز تله فوتو (مثلا ۲۴ تا ۳۰۰ میلیمتر) تغییر زاویه دهند پس دست شما برای ترکیب‌بندی باز خواهد بود. نقطه ضعف این نوع لنز در توانایی محدود آنها در باز کردن دریچه دیافراگم و ورود نور است.

لنز های تیلت شیفت: (Tilt shift lenses) یا لنز های با قابلیت تغییر زاویه لنز، به عکاس زمانی که در عمق میدان و پرسپکتیو محدودیت دارد کمک می کنند. حقه های نوری که این لنز ها به کار می‌برند به صورت دیجیتال قابل پیاده سازی نیستند پس هنگام عکس برداری از مناظر و بنا های معماری خاص، ضروری هستند.

دریچه دیافراگم: ﻋﻤﻠﮑﺮﺩی ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﺩﻣﮏ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﮐﻢ ﻭ ﺯﯾﺎﺩ ﺷﺪﻥ ﻗﻄﺮ ﺁﻥ، ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻧﻮﺭ ﻭﺭﻭﺩی ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﺗﻨﻈﻴﻢ می‌‌شود.

منبع: https://photoiraniyan.ir

 ژست عکاسی کودکان

در مقاله عکاسی کودک به نکات مقدماتی شروع به کار عکاسی از کودکان به صورت مختصر اشاراتی کردیم.

پیشنهاد می‌کنم قبل از مطالعه این مقاله، مطلب قبل را مطالعه فرمایید.

ژست عکاسی یکی از عناصر مهم در زیبایی عکس شما است، اما نمی‌توانید از کودکان انتظار رفتار برابر دستورالعمل شما را داشته باشید. آنها در دنیای زیبای خود زندگی می‌کنند و جدیت کار شما برای آنها مهم نیست.

پس صبور باشید و اجازه دهید آنها بازی کنند و هر لحظه که برایشان مناسب بود ژست عکاسی بگیرند.

تراز دوربین را در سطح چشم کودک قرار دهید.

به کودک اجازه دهید روی زمین دراز بکشد و شما هم دوربین را هم تراز او قرار دهید و با یک کادر بسته از او عکاسی کنید. 

این ژست عکاسی هم مثل ژست قبل است کودک روی زمین دراز کشیده و دست‌های خود را زیر چانه قرارداده است.

این ژست عکاسی برای نوزادان بسیار مناسب است. نوزاد در بین ملحفه یا حوله دراز کشیده و یک لایه از حوله یا ملحفه روی سر نوزاد کشیده می‌شود. نکته قابل توجه در این ژست استفاده رنگ مناسب برای ملحفه یا حوله است، پیشنهاد من رنگ سفید است.

سعی کنید از وسایل آشنا برای کودک در عکاسی استفاده کنید عروسک، اسباب بازی و…

از کودک در هنگام انجام کارهای مورد علاقه‌اش عکاسی کنید.

کودک دانشمند، ایده جالبی برای ژست عکاسی از کودک است.

فریاد، خنده بلند و احساسات ناب کودکان را از دست ندهید، اما به هیچ وجه از کودک نخواهید لبخند مصنوعی بزند.

عکاسی از غذا خوردن کودکان جذاب است. خوراکی مورد علاقه کودک را در اختیارش قرار دهید و وقتی مشغول خوردن شد و صورت خود را کثیف کرد از او عکاسی کنید. 

اگر تسلط کافی بر نورپردازی دارید، از کودک در هنگام ساخت حباب عکس بگیرید، لب های غنچه و نشاط کودک در این صحنه بسیار جذاب است.

در عکاسی فضای باز می‌توانید از کودک بخواهید پشت یک درخت مخفی شود و ناگهان با لبخند خود را به شما نشان دهد. این کار برای کودکان بسیار نشاط آور است و می‌توانید از شادابی آنها عکسی جذاب تهیه کنید.

هنگام بازی کردن کوک بهترین زمان برای عکاسی است. کوک مشغول بازی خود است  و شما فقط تماشا می‌کنید و بدون اینکه به کودک متوجه شود شما عکس مورد نظر خود را می‌گیرید.

اگر شرایط دوربین عکاسی شما و نور امکان عکاسی با سرعت شاتر بالا را می‌دهد، عکاسی از بازی کودکان با توپ ایده جالبی است.

یکی از محل‌های پیشنهادی برای عکاسی فضای باز زمین بازی کودکان است. شرایط اکشن و شادی ناب کودکان فرصت‌های زیادی را در اختیار شما می‌گذارد.

اگر دختر یا پسر شما در رشته ورزشی فعالیت می‌کند ایده جالبی است که از او به همراه وسایل ورزشی یک پرتره بگیرید. 

در این ژست عکاسی یکی از والدین بر روی زمین می‌خوابد و کودک را روی سینه خود قرار می‌دهد و در حالتی دیگر اگر کودک چند ماهه بود می‌توان او را با دو دست بلند کرد. 

ژستی ساده ولی پراحساس، یکی از والدین کودک را در آغوش می‌گیرد و ارتباط چشمی با کودک برقرار می‌کند.

یکی از والدین کودک را در آغوش می‌گیرد و هر دو به دوربین نگاه می‌کنند. عکس ساده ولی با انتقال احساس قوی. پیشنهاد می‌کنم از دیافراگم باز و عمق میدان کم استفاده کنید.

یک ژست خلاقانه! از یکی از والدین بخواهید روی شکم بخوابد و از کودک بخواهید والد خود را از پشت در آغوش بگیرد. البته که لبخند عکس را زیباتر می‌کند.

این ژست عکاسی را می‌توان در آتلیه، فضای باز، و یا در تخت خواب استفاده کرد.خلاقانه و زیبا!

کلام آخر

توجه داشته باشید که کودکان به سرعت حرکت می‌کنند و شما باید امکان عکاسی با سرعت بالا را داشته باشید.

اگر دوربین شما امکان عکاسی پیوست را دارد حتما از آن استفاده کنید.

در عکاسی فضای باز بهترین زمان صبح‌ها تا قبل از ساعت 9:00 صبح و بعد از ظهر‌ها سه ساعت قبل از غروب آفتاب است.

از دستیار آشنا به نورپردازی کمک بگیرید.

رفلکتور نور همراه خود داشته باشید.

صبور باشید و صبور باشید و صبور باشید!!!

منبع: عکاسی ایرانیان 

چرا افسون ثبت تصویر پایان نمی‌گیرد؟

انسان، یگانه موجود اندیشمندی ست که، بیش از ۵۰۰۰۰ سال است اقدام به ثبت تجربیات خود می کند.

بر روی دیواره غارها ی لرستان نگاره های با قدمت چندین هزار ساله وجود دارد و هدف از این ثبت‌ها انتقال تجربیات به نسل‌های آینده و به نوعی جاودانگی نسل بشر بوده است.

تمایل به جاودانگی و دیده شدن در دنیای مدرن امروز نیز به شدت به چشم می‌خورد و انسان امروزی نیز به طرق مختلف مانند موسیقی، نقاشی و … اقدام به بروز احساسات و ثبت آن می‌نماید تا موجبات حس جاودانگی را برای خود فراهم کند.

از قرن چهارم هجری که ابن هیثم مفهوم اتاق تاریک را ثبت کرد، تا آوریل 1828 میلادی که ژوزف نیپس فرانسوی اولین عکس را گرفت تا 1221 هـ/ش که با پیگیری شاه قاجار پای اولین دوربین به ایران باز شد و ناصرالدین شاه عاشق عکاسی و آقا رضا عکاس باشی اولین عکاس حرفه‌ای ایران شد، تبت عکاسی کم که نشده هیچ رو به فزونی هم رفته!

دوربین دیجیتال و شبکه های اشتراک گذاری عکس، از کودک تا پیران را علاقمند به انتشار عکس و دریافت قلب قرمز از دوستان و آشنایان کرده است.

چرا من عاشق عکاسیم ؟

• از اینکه یک لحظه از زمان ، یک خاطره را ثبت می‌کنم لذت می برم.

• یک سرگرمی عالی برای در لحظه بودن در لحظه زندگی کردن است.

• ذهنم را فعال نگه می‌دارد.

• به حرکت و فعالیت وادارم می‌کند.

• یک نوع خلاقیت برایم ایجاد می‌کند.

• سفر، عکاسی باعث می‌شود به سفرهای زیادی بروم.

• هر لحظه و هر روز زیبایی‌ها را می‌بینم.

• نگرانی هایم را فراموش می‌کنم.

• به مردم در دیدن زیبایی های خودشان کمک می کنم.

• و مهتر از همه با نور کار می کنم، چه اسمی!، Photography نوشتن با نور.

نور در عکاسی!

در عکاسی همه چیز یعنی  نور!!!

نور سایه ها را خلق می کند و به شما حس عمق می‌دهد،  بافت را مشخص می کند به شما اجازه می دهد مسیر دید بیننده را کنترل کنید و کنترل مسیر دید بیننده همان ترکیب بندی است.

شاید تا به حال به عکس ها با این دید نگاه نکرده باشید ، ولی حتما فیلم های زیادی دیده اید

به سایه های قوی در فیلم های جنگی و خشن دقت کرده اید؟

رابطه جنگ و خشونت با تاریکی

دقت کرده اید که در پایان فیلم ها کلاسیک قهرمان در افق نورانی محو می شود؟

عکاسی این نیست که دکمه ی شاتر را فشار دهید و بدون فکر کردن فقط عکس بگیرید.

عکاسی چیزی فراتر از این‌ها است.

عکاسی یک هنر بصری است، هنر ثبت نور؛

چرا نور پردازی می کنیم؟

نورپردازی فقط برای روشن کردن سوژه نیست!!!

بلکه برای تاکید بر سطوح، شکل و جنس سوژه و حتی کم جلوه دادن آن است. ما می توانیم با ایجاد سایه روشن، آثاری افسون کننده، زیبا و یا رویایی بیافرینیم. 

 می توانیم با نورپردازی آگاهانه و هنرمندانه توجه بیننده را به نماد خاصی جلب کنیم. می توانیم نماد را برجسته و چشمگیر و نماد دیگر را بی اهمیت و سرخورده نشان دهیم. میتوانیم کوتاه را بلند و بلند را کوتاه کنیم. چاق را لاغر و لاغر را چاق فربه نشان دهیم. به طور کلی می توانیم با نور پردازی مفهوم مد نظر خود را برجسته کنیم.

رنگ‌ها: قبل از هر چیز در مورد اجسامی که می خواهیم عکس بگیریم صحبت می کنیم. سوژه هایی که مورد نظر شما است خارج از دنیای رنگها نیستند و ترکیب رنگها در کنار هم، عکس را پر از زیبایی و جذابیت می کند. ولی بحث ما ترکیب بندی نیست، خود رنگ و جهت نورپردازی برایمان مهم است.

به نظر شما رنگ سوژه چقدر در نورپردازی تاثیر گذار است؟

آیا می توان برای رنگهای متفاوت شرایط یکسان در نظر گرفت؟

جواب منفی است. دوستان، شما نمی توانید برای یک خودرو سیاه و یک لباس سفید یک شرایط را در نظر بگیرید، زیرا تصویر یا بسیار روشن خواهد شد و یا بسیار تیره و یا خاکستری… پس ما نیازمند به پدیده نورسنجی هستیم و سپس نورپردازی.

وقتی بتوانیم نور را خوب و به جا بتابانیم سپیدیها به معنای واقعی سپیدند و سیاهیها همیشه و درست سیاهند و رنگ اجسام  طبیعی خود را دارند.

سایه‌ها: چرا عکسهای ما با عکسهای عکاسان حرفه ای تفاوت دارد؟ تنها تفاوت شما و عکاسان حرفه ای استفاده بهینه از نور است. نور خالق سایه هاست و سایه ها رمز زیبایی تصویر هستند و تصویر نتیجه خلاقیت، شناخت و علم عکاس می باشد.سایه ها به شدت به فضای حسی نور پردازی کمک میکند.

کیفیت: کیفیت در نورپردازی به دو نوع سخت و نرم تقسیم می شود.

باید نور سخت و نرم را بشناسیم تا کیفیت نورپردازی خود را بالا ببریم.

 نور سخت سایه‌های کاملا خشک و مشخص ایجاد می کند و مرز سایه کاملا مشخص است.

در نور نرم، نورها به وسیله تجهیزات مخصوص پخش می شود و سایه ها نرم می شوند و مرز مشخصی ندارند.

جهت:  جهت به مسیری اشاره می کند که نور را به سوژه می تابانیم.  

مثلث نوردهی:

سه فاکتور اصلی:

1.      حساسیت عنصر ثبت: (ISO) فیلم یا سنسور

2.      دیافراگم: دریچه ورود نور

3.      سرعت شاتر: مدت زمان نورگیری

نکته: برای داشتن نور مناسب این سه فاکتور به هم وابسته هستند.

مفهوم دمای نور( کلوین):

کلوین مقیاسی مطلق است و صفر آن برابر با ۲۷۳- درجه سانتیگراد است‌.(دمای انجماد گاز هلیم)

•         کلوین را با k) ) نشان می دهند.

•        هر چه رنگ نور به سمت رنگ سبز یا آبی متمایل شود، میزان دما، افزایش می یابد.

•         هر چه به سمت رنگ زرد یا قرمز گرایش یابد، دما کاهش می یابد. 

مفهوم تراز سفیدی(White Balance):

• اثرگذاری منابع نوری مختلف بر روی رنگ سفید در شرایط مختلف باعث می شود رنگ سفید به رنگ های متفاوت دیگر متمایل شود.
• تغییر رنگ در محیط های مختلف توسط مغز انسان در کسری از ثانیه و به خوبی تصحیح می شود.
•  دوربین های عکسبرداری به یک مرجع سفید رنگ نیاز دارند، سپس می توانند بر اساس این مرجع سفید  مابقی رنگ ها را محاسبه کنند . به عنوان مثال اگر نور هالوژن بر یک دیوار سفید بتابد رنگ دیوار به سمت زرد گرایش خواهد داشت در صورتی که دیوار باید سفید باشد . بنابراین اگر دوربین بداند که دیوار باید سفید باشد ، آنگاه تمام رنگ های دیگر را جبران کرده و دیوار به رنگ سفید ثبت می گردد.

روش های اصلاح تراز سفیدی در دوربین عکاسی:

1. استفاده از فیلتر (دوربین‌های آنالوگ)
2. نرم‌افزاری(دوربین‌های دیجیتال)

مفهوم ایزو(ISO) :

International Organisation for Standardisation

ISO  سیستم استاندارد اندازه گیری است و نشان می‌دهد یک فیلم یا سنسور نسبت به نور چه میزان حساس است.

•هرچه عدد ISO پایین‌تر باشد حساسیت به نور کمتر است ولی جزئیات بیشتری ثبت می‌شود و کیفیت چاپ و نمایش در اندازه بزرگ بهتر است.
•هرچه عدد ISO بالاتر باشد حساسیت به نور بیشتر است ولی ممکن است در عکس نویز تشکیل شود.

در حالت‌های مختلف چگونه ISO را تنظیم کنیم؟

اگر سوژه در حال حرکت باشد و بخواهید حرکت را فریز یا ثابت کنید، باید ایزو را در حالت بالاتر تنظیم کنید تا سرعت شاتر بالاتری داشته باشید. 

اگر برای ثابت نگه داشتن دوربین تان از سه پایه استفاده می کنید، سرعت شاتر را پایین بگذارید تا بتوانید ایزو را هم روی حالت پایین قرار دهید.

اگر برای عکاسی از نور مصنوعی مثل فلش استفاده می کنید، بهتر است که ایزو را پایین تنظیم کنید. 

اگر قصد استفاده از نسخه ی کوچک عکس تان را دارید ( انتشار عکس در اینستاگرام) می توانید از ایزوی بالاتری استفاده کنید. 

تنظیمات ایزو در موقعیت هایی با نور متفاوت:

فضای بیرون با هوای آفتابی: ۱۰۰-۲۰۰

فضای بیرون با هوای ابری، خورشید در حال طلوع یا غروب: ۲۰۰-۴۰۰

فضای داخلی با نور مناسب: ۴۰۰-۸۰۰

فضای داخلی با نور متوسط: ۸۰۰-۱۶۰۰

فضای داخلی با نور کم یا فضای بیرون هنگام شب: ۱۶۰۰-۶۴۰۰

ایزو(ISO) علاوه بر تغییر نوردهی، بر روی کیفیت عکس نیز تاثیر می گذارد. معمولا توصیه می‌شود که ایزو را تا جای ممکن پایین تنظیم کنید تا عکس، بالاترین کیفیت را داشته باشد. درک صحیح مبحث ISO نیاز به تجربه عملی دارد.

مفهوم دیافراگم (اپرچر - Aperture)

اپرچر به روزنه ای گفته میشه که با باز و بسته شدن تیغه های دیافراگم ایجاد می‌گردد و میزان(شدت) نور ورودی به دوربین را کنترل می‌کند.

بنابر مبانی علم اپتیک ، مقادیر مطلق روزنه دیافراگم به فاصله کانونی بستگی دارد.

• بزرگی یا کوچکی دهانه دیافراگم را به صورت:

1. f-number
2. f-stop

• هرچه عدد (F) کوچک‌تر باشد دهانه دیافراگم(اپرچر) بازتر است.
• حداکثر اندازه روزنه یک لنز را سرعت لنز می نامند.

هرچه عددF  لنز پایین‌تر باشد کیفیت لنز بالاتر و گرانقیمت‌تر خواهد بود.

اثر دیافراگم (اپرچر - Aperture) بر عکس:

عمق میدان(DOF):

عمق میدان در واقع میزان توجه بر روی سوژه اصلی را مشخص می‌کند.
در دیافراگم‌های بسیار باز مانند دیافراگم f/1.8 باید بر روی یک سوژه فوکوس کنیم.
در دیافراگم f/1.8 عمق میدان بسیار کمی داریم و تقریباً جز سوژه چیزی مشخص و واضح نیست.
در دیافراگم‌های بسته همه‌ چیز در صحنه واضح ثبت می‌شود.
در دیافراگمی مثل f/22 همه اجزای صحنه از اول تا آخر واضح هستند.
 باید بسیار توجه کنیم که دیافراگم‌ها بر روی تمرکز عکس تاثیر دارند.

عمق میدان زیاد:

در عکس‌های طبیعت و عکس‌های صنعتی و یا بسیاری از ژانرهای عکاسی شما به عمق میدان بسیار زیاد نیاز دارید.
در عکاسی طبیعت نمی‌توانید از یک عنصر فاکتور بگیرید بلکه همه‌چیز باید در تصویر واضح باشد.
این واضح بودن عناصر در تصویر در بسیاری از ژانرهای عکاسی امری بسیار مهم است.
به ‌عنوان‌ مثال در عکاسی خبری و مستند شما باید از همه‌ چیز تصویر واضحی داشته باشید.
و نمی‌توانید ژانر هنری و یا عمق میدان کم را وارد این نوع از عکاسی کنید.

عمق میدان کم:

عمق میدان کم معمولاً برای عکاسی هنری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
معمولاً در عکاسی ماکرو و یا بسیاری از ژانرهای عکاسی نیز می‌توان از عمق میدان کم استفاده کرد.
معمولاً در بسیاری از عکس‌های تبلیغاتی نیز ما می‌توانیم استفاده از عمق میدان کم را مشاهده کنیم.
عمق میدان کم به‌این‌علت است که عکاس می‌خواهد توجه مخاطب را به سمت موضوع و محصول جلب کند.
هر چه در عکس عمق میدان کمتری داشته باشیم تمرکزی بیشتری نیز بر روی سوژه اصلی داریم.
در تصویر زیر شما یک سوژه را مشاهده می‌کنید که از این سوژه با دو عمق میدان عکاسی شده است.

بوکه چیست؟

• بوکه از کلمه ژاپنی boke گرفته شده و به معنای بلور یا نامفهوم کردن تصویر است.
• بوکه با دیافراگم باز و عمق میدان کم تشکیل می شود.  
• البته به هر نوع تار و گنگ شدن تصویر، بوکه نمی‌گویند، بلکه باید عکس موردنظر مشخصات زیبایی شناختی هم داشته باشد.
• بدست آوردن بوکه‌های زیبا نیاز به تمرین عملی برای درک مفهوم دیافراگم باز دارد.

مفهوم شاتر:

•        شاتر به پرده ای گفته می شود که در مقابل عنصر ثبت تصویر(فیلم یا سنسور) دوربین قرار دارد و تا زمانی که دوربین عکاسی شروع به کار کند، بسته می ماند.

•        مدت زمانی که شاتر باز می‌ماند و اجازه عبور نور می‌دهد را سرعت شاتر گویند.

•        سرعت شاتر را براساس ثانیه اندازه می‌گیرند.

حرکت آینه و عمل شاتر در دوربین DSLR

سرعت شاتر کند:

زمانی که شاتر دوربین در کمتر از ۶۰/۱ بسته می‌شود، اصطلاحاً آن را شاتر کند یا طولانی می‌نامند. در این حالت دوربین با نوردهی طولانی تصویر را ثبت می‌کند.

در سرعت شاتر کند معمولا حرکت اجسام متحرک ثبت می‌شود.

سرعت شاتر تند:

این اصطلاحی است که به سرعت شاتر بالای ۵۰۰/۱ داده می‌شود. در این حالت صفحه شاتر با سرعت زیاد باز و بسته می‌شود و به عکاس این امکان را می‌دهد که سوژه را ایستا و ثابت به ثبت برساند.

در عکاسی به گرفتن عکس ثابت از سوژه‌های متحرک به اصطلاح فریز کردن می‌گویند.

نورسنجی چیست؟

 محاسبه و تخمین میزان و شدت نور تصویر نهایی بنا به شرایط و تنظیمات سه عامل نوردهی (شاتر، دیافراگم و ایزو) پیش از فشار دادن دکمه شاتر وظیفه اصلی نورسنج  می باشد.

بدون نورسنجی عکاسی با نوردهی صحیح و اصولی بسیار دشوار و حتی در عکاسی آنالوگ محال است.

نورسنج همواره در حال تحلیل و آنالیز نور کادر عکاسی است و نتایج تحلیلها را بصورت لحظه ای در اختیار عکاس قرارمی‌دهد و عکاسی به راحتی می تواند با اتکا به نتایج نورسنجی بهترین تنظیمات نوری را اعمال نماید.

با اندکی تفاوت نورسنج اغلب دوربین ها شبیه تصویر زیر درجه بندی شده است.

نشانگر قرمز اشاره به شاخص نورسنج دارد که با جابجا شدن افقی به سمت راست (اعداد مثبت)، نور زیاد تصویر (OverExpos) و با حرکت به سمت چپ، نور کم تصویر (UnderExpos) را به عکاس اخطار می دهد. 

انواع نورسنج‌ها:

• نورسنج بازتابی(داخلی)

 همان نورسنج داخلی دوربین است که عملکرد آن بر اساس محاسبه نور بازتاب شده از اجسام مختلف می باشد و حالت های پیش فرضی مانند اتوماتیک، چند نقطه،  مرکز محور، ارزیابی کننده، ماتریکسی و یا موضعی دارد این نوع نورسنجی برای انواع محیط ها کاربرد دارد ولی ضعف هایی نیز دارد.

• نورسنج دستی

  این نوع نورسنج‌ها معمولا علاوه بر اینکه میتوانند وظیفه نورسنجی بازتابی را  انجام دهد، همچنین قادر است به جای سوژه تمامی نورهای تابیده شده به خود را نیز محاسبه نماید.

با کمی دقت متوجه خواهیم شد که اگر با استفاده از نورسنج بازتابی نور بازگشتی را تحلیل کنیم نور برگشت شده از جسم ها و سطوح مختلف با یکدیگر متفاوت خواهد بود، به عنوان مثال نوری که یک بافت مخملی و تیره بازتاب می‌دهد با نوری که یک سطح براق و روشن بازتاب می‌دهد متفاوت است و نورسنج دوربین (در کل بازتابی ها) روی هر کدام از آنها عدد متفاوتی را نشان خواهند داد این در حالیست که نورسنج تابشی تنها بر اساس فاصله و شدت نور قضاوت نموده و نتایج را ارسال می نماید.

به دلیل ویژگی های خاص نورسنج های دستی معمولا نورسنجی با آنها دقیق می باشد، البته نورسنجهای دستی برای نورپردازی مصنوعی و عکاسی در آتلیه به ابزاری حیاتی تبدیل می‌شود به این دلیل که نورسنج انعکاسی قادر به تشخیص نور لحظه ای فلاشها نیست و هیچ کارایی در آتلیه و نور مصنوعی فلاشها ندارد.

اگر بار اول است که با مفاهیم و حالات نورسنجی آشنا می شوید، شاید مطالب کمی گیج کننده و گنگ به نظر برسد، برای درک شرایط مختلف، دوربین رو روی سه پایه قرار داده و حالت دوربین عکاسی را بر روی P قرار دهید.

با تغییر حالات نورسنجی سه حالت مختلف نورسنجی رو در یک کادر ثابت ثبت کنید .

حالا تصاویر ثبت شده را باهم مقایسه کنید، این کار به درک مطالب فوق که خواهد کرد.

معرفی تجهیزات نورپردازی:

رفلکتور

 Reflected Light  به عنوان منبع نور ثانویه در کنار یک منبع نور دیگر استفاده شود. بنابراین وقتی صحبت از رفلکتورها می‌کنیم، به این معنی است که شما یک منبع نور پرقدرت (مثلاً خورشید یا یک فلاش بسیار پرقدرت) در اختیار دارید و می‌خواهید با استفاده از یک سطح براق مانند رفلکتور، نور بازتاب شده را به سمت سوژه هدایت کنید. مهم‌ترین چیزی که باید یاد بگیرید این است که نور اصلی چطور روی سوژه می‌تابد تا به این وسیله، شدت و جهت نور بازتابی را کنترل کنید.

انواع فلاش

فلاش خود دوربین که به نام فلاش پاپاپ معروف است.

فلاش اکسترنال

به صورت تجهیزات جانبی روی دوربین نصب می‌شود و نسبت به فلاش پاپاپ برد بیشتری دارد و همچنین زاویه تابش آن قابل تغییر است.

فلاش استودیویی

معمولا برای نورپردازی حرفه‌ای استودیو و یا فضاهای بزرگ استفاده می‌شود. و به دو صورت باسیم و رادیویی با دوربین سینک می‌شود.

رینگ فلاش ماکرو

از این فلاش برای عکاسی خیلی نزدیک (ماکرو)استفاده می شود.

رینگ لایت

برای عکاسی از فاصله نزدیک استفاده می‌شود و چون لنز دوربین در وسط آن قرار می‌گیرد سایه ها دیده نمی شود و در عکس پرتره حالت زیبایی از نور در چشم سوژه ایجاد می‌کند

نورثابت

این نورها در مدت زمان عکاسی به صورت ثابت روشن هستند و امکان مشاهده نورپردازی وجود دارد. از این نورها در تصویربرداری هم استفاده می‌شود.

تجهیزات کنترل نور

کاسه استاندارد

بیوتی دیش

زنبوری

شیدر

سافت باکس

چتر

اسنوت

آکتاباکس

مگا لایت.

 یکی از بالاترین نرخ پرسش‌ها از ما پرسش بالا است.

اجازه بدهید برای شروع به پاسخ این پرسش من یک پرسش اساسی بپرسم:

چرا باید دوربین موبایل را با دوربین‌های دیجیتال مقایسه کرد؟

شاید قیمت و هزینه خرید یک دوربین دیجیتال مهم‌ترین علت طرح این پرسش باشد.

برای اینکه پاسخ را کوتاه کنم و زیاد اصلاحات فنی بکار نبرده باشم:

1. اگر بین خرید دوربین کامپکت و یک موبایل هوشمند مدل2020 تردید دارید حتما موبایل را بخرید. 
2. اگر قصد عکاسی تفریحی و یا خانوادگی دارید حتما موبایل بخرید.
3. اگر مهارت کافی در تنظیمات دوربین را ندارید (قصد استفاده از حالت اتوماتیک دوربین را دارید)و فراگیری این مهارت هم برای شما در اولویت نیست حتما موبایل بخرید.
4. اگر قصد تولید محتوای تصویری برای  حساب کاربری شخصی خود را دارید و مهارت حرفه‌ای در عکاسی و تصویربرداری ندارید حتما موبایل بخرید.
5. اما اگر مهارت لازم برای استفاده از تنظیمات دستی دوربین را دارید یا قصد فراگیری حرفه‌ای مهارت عکاسی و تصویر برداری را برای کسب درآمد دارید و از همه مهمتر توجیه مناسبی برای صرف هزینه بالای یک دوربینDSLR را دارید، خرید آن را توصیه می‌کنم. 

منبع:https://photoiraniyan.ir

سلام

امروز اتفاقی به یک سایت عکاسی سرزدم که مربوط به آتلیه عکاسی ایرانیان هست. محیط سایت مثل همه سایت های تجاری شامل تبلیغات آتلیه و یک فروشگاه آنلاین قاب و آلبوم و فایل فتوشاپ لایه باز می شود. 

نکته جالبی که در این سایت دیدم آموزش های جالبی است که در مقالات سایت وجود دارد.

نویسنده با استفاده از زبان بسیار ساده، عکس و فیلم به ارائه مطالب کاربردی می پردازد.

پیشنهاد می کنم برای مطالعه مقالات سایت اینجا کلیک کنید.

ده نکته که باید برای گرفتن یک عکس پرسنلی مناسب رعایت کنید!

شاید مهمترین موردی که قبل از مراجعه به ادارات دولتی، مدارس، دانشگاه‌ها، دفاتر خدمات پلیس+10، ثبت احوال، و... ذهن ما را مشغول میکند داشتن عکس پرسنلی خوب است.

تفاوت عمده عکس پرسنلی با دیگر عکس‌ها در این است که المان دیگری در عکس وجود ندارد و تنها چیزی که به چشم می آید چهره ما است!

چه خوش عکس باشید و چه فکر کنید بد عکس هستید، یک دوربین خوب، آتلیه با نور مناسب، عکاس و ادیتور حرفه‌ای یک عکس پرسنلی خوب را برای شما به ارغوان می آورد تا بتوانید از آن برای کارهای اداری استفاده کنید و خودتان هم از  آن لذت ببرید.

1-آقایان پیراهن یقه‌درا بپوشید!

بهترین لباس برای عکس پرسنلی آقایان پیراهن یقه‌دار است.

اما چند نکته:

1. اگر گردن شما بلند است از پیراهن با یقه استاندارد استفاده کنید.
2. اگر گردن شما کوتاه است از پیراهن با یقه کوتاه استفاده کنید.(یقه دانشجویی، یقه دیپلمات)
3. رنگ پیراهن بهتر است تیره باشد. در سالهای اخیر برای عکس‌های پرسنلی زمینه سفید تقریبا اجباری شده است، استفاده از پیراهن با رنگ تیره باعث جدا شدن شما از زمینه می‌شود.(آبی تیره، قرمز، نارجی،قهوهای و..)
4. اتوی لباس حتما جدید باشد.
5. پوشیدن کت توصیه می‌شود. 

2-کراوات و پاپیون ممنوع!

اگر قصد استفاده از عکس پرسنلی خود را در ادارات دولتی، مدارس، دانشگاه‌ها، خدمات پلیس+10 و... را دارید نبایستی از کراوات و پاپیون استفاده کنید.

در ادارات غیر دولتی از قبل با منابع نیروی انسانی یا کارگزینی اداره مربوطه هماهنگی کنید.

3-کمر خود را صاف نگه‌دارید!

در هنگام نشستن بر روی صندلی آتلیه نه خیلی جلو بنشینید و نه خیلی عقب، در وضعیت راحت قرار بگیرید، کمر خود را در هنگام عکس گرفتن صاف نگهدارید ولی به سمت عقب متمایل نشوید. صاف گرفتن کمر باعث قرارگرفتن گردن شما در حالت صحیح می‌شود و در ضمن باعث صاف و بدون چروک شدن لباس شما می‌شود.به راحتی نفس بکشید ولی لبان خود را بدون فشار، بسته نگه‌دارید.

4-لبخند بزنید ولی نه زیاد!

هر صورتی با لبخند زیباتر می ‌شود، اما در عکس پرسنلی نباید زیاد لبخند بزنید این کار باعث برجسته شدن گونه‌های شما می‌شود و در اکثر افراد لبخند به یک طرف متمایل است و باعث کج شدن صورت شما می شود، فقط در همین حد که اخم نکنید و قیافه خیلی جدی نداشته باشید کفایت می کند. 

5-تعجب نکنید!

درهنگام عکس گرفتن سعی نکنید چشم خود را باز نگه‌دارید، این کار باعث می‌شود که صورت شما حالت تعجب به خود بگیرد. معمولا سرعت عکس گرفتن در آتلیه‌های حرفه‌ای کمتر از یک شصتم ثانیه است و واکنش طبیعی بدن به نور فلاش بعد از گرفته شدن عکس اتفاق می‌افتد، پس نگران نباشید در حالت معمولی و راحت پلک بزنید، در نهایت مجبور می‌شوید چند عکس بگیرید، در عکاسی دیجیتال که نگاتیو مصرف نمی‌شود این کار بدون هزینه خواهد بود.

6-براق نباشید!

قبل از مراجعه به آتلیه برای گرفتن عکس پرسنلی پوست صورت خود را با آب و صابون بشویید تا چربی اضافه پوست پاک شود. در فصل گرم سال هم یک دستمال تمیز همراه خود داشته باشید تا قبل از عکس گرفتن پوست صورت را از عرق پاک کنید؛

چربی و عرق روی پوست صورت باعث برگشت نور فلاش آتلیه می‌شود و ادیتور عکس مجبور است برای برطرف کردن آن، از روتوش زیاد استفاده کند و در اصطلاح پوست پلاستیکی به نظر خواهد آمد.

7-خانم‌ها آرایش ممنوع!

هدف از گرفتن عکس پرسنلی شناسی افرد است.

آرایش در کار شناسایی اخلال ایجاد می کند، پس در هنگام گرفتن عکس پرسنلی آرایش نداشته باشید.

ولی استفاده از یک رژلب ملایم توصیه می‌شود.

8-حجاب کامل!

اگر قصد استفاده از عکس پرسنلی خود را در ادارات دولتی، مدارس، دانشگاه‌ها، خدمات پلیس+10، ثبت احوال و... را دارید باید از حجاب کامل استفاده کنید.

9-اندازه را بدانید!

اندازه عکس پرسنلی خود را بدانید:

3*2 کارت شناسایی

4*3 انجام امور اداری

4*6 پاسپورت

5*5 لاتاری

و...

قبل از سفارش عکس پرسنلی اندازه عکس را بپرسید.

10-با برنامه باشید!

عکس پرسنلی ممکن است سالها بر روی یک مدرک از شما قرار گیرد، گرفتن عکس پرسنلی را جدی بگیرید و برای گرفتن آن خود را آماده کنید، به آرایشگاه بروید، اتوی لباس خود را تازه کنید،و...

تا جای ممکن از عکس فوری دوری کنید و همیشه برنامه داشته باشید.

مقاله فوق را از سایت عکاسی ایرانیان رونوشت کردم مطالب ساده اما به شدت کار بردی است.

https://photoiraniyan.ir